Dzisiaj przeglądając strony internetowe przeczytałam na jednym z blogów taki aforyzm:
Posiadanie psa jest jak tęcza.Szczenięta są radością na jednym jej końcu. Stare psy są skarbem na drugim.-Carolyn Alexander
Od razu stanął mi przed oczami – Jasio, zw. Ślepaczkiem.
Jego nijak dotyczą te słowa…może tylko pierwsza część.
Kiedyś, jak był wesołą, malutką kulką zasługiwał na miłość. Miał miskę z jedzeniem, długie spacery, zabawy z dziećmi sąsiadów. Czas płynął nieubłaganie, Jasio szedł przez życie nieświadomy drugiego końca tęczy. Końca, który wg. słów C. Alexander ma być dla psa najbezpieczniejszym a dla człowieka najświętszym czasem.
Życie zweryfikowało, pokazało kim był Jaś dla swego Pana… Dziś pies jest w schronisku, stary, niedowidzący – jedno oczko od wielu miesięcy nie widzi, drugie słabo. Wątłe nóżki ledwo utrzymują kupkę nieszczęścia, chwieją się przy każdym kroku. Taki skarb nie jest nikomu potrzebny, nikomu!
Tęczowa droga chyli się ku końcowi, na szczęście dla Jasia bo za Tęczowym Mostem znów będzie gonił wiatr, znów bystry wzrok dojrzy człowieka cień, za Tęczowym Mostem nasz Jaś stanie się radością.
Proszę Was, pomóżmy Jasiowi doczekać tego momentu w cieple domowego ogniska, z namiastką rodziny i normalności.
Reklama: Jankowska Krystyna, lek. stomatolog. Gabinet – stomatolog Konstancin-Jeziorna
Tagi: wroclaw